D jak Doński

Koń doński

Koń doński ( od 155 do 160 cm w kłębie) to ukraińska rasa koni. Konie tej rasy mają mocną, proporcjonalną budowę, a wyhodowano je nad Donem na Ukrainie.Konie rasy dońskiej to jedna z najstarszych ras ukraińskich, jej historia jest ściśle związana z historią kozactwa, które w XV wieku zaczęło formować się na stepach wzdłuż brzegów Dniepru, Donu oraz daleko za Wołgą. Dalekim przodkiem konia rasy dońskiej był koń używany przez koczowniczych Tatarów.

 Na rozwój tej rasy miały też wpływ konie koczowniczych ludów tureckich. Za oficjalną datę powstania rasy uważa się rok 1770, kiedy powstała nad Donem pierwsza stadnina tych koni. Jej założycielem był generał Matwiej Płatow. Tu właśnie zaczęto krzyżować konie: mongolskie, turkmeńskie, karabachskie z końmi rasy arabskiej, perskiej i tureckiej, oraz częściowo pełnej krwi angielskiej. W ślad za stadniną Płatowa zaczęły powstawać i inne stadniny na Zadońszczyźnie. Z czasem zaczęto również stosować domieszkę krwi koni orłowsko-roztoczyńskich i innych ras wierzchowych rosyjsko-ukraińskich. Równolegle z rozwojem prywatnych hodowli, rozwijały się również hodowle kozackich stanic. Rezultatem takiego działania było powstanie rasy koni kawaleryjskich. Dońskie konie hodowano wyłącznie tzw. wychowem tabunowym. Stada cały rok przebywały pod gołym niebem, z wyjątkiem zimowych miesięcy.

Konie rasy dońskiej wykazują się bardzo dobrymi wynikami w próbach wytrzymałościowych. Podczas maksymalnego biegu doński ogier Kahał pod wagą 73 kg w ciągu 18 godzin pokonał dystans 263,9 km. W ciągu doby ten sam ogier oraz ogier Zażym pokonały wraz z jeźdźcami dystans 283,5 km, ostatnie 4600 m pokonując galopem w czasie 8 min. Rasę cechuje długowieczność. Rasa dońska ma kilka swoich typów: wschodni, wschodni masywny, masywny, wschodniokarabachski, wierzchowy. Większość klaczy czołowych stadnin prezentuje typ wschodni i wschodnio-masywny, które charakterystyczne są dla linii Dnewnika, Imama, Łopuszka, Miraża. Konie tej rasy były wykorzystywane przy tworzeniu rasy kłusaka orłowskiego oraz ras: węgierskiej i trakeńskiej a także rasy nowokirgiskiej, terskiej i budionnowskiej.
Obecnie jest to jedna z najważniejszych ras na Ukrainie używana pod siodło.