H jak Holsztyński

Koń holsztyński

Koń holsztyński (od 160 do 172 cm w kłębie), którego historia sięga trzynastego stulecia, jest jedną z najstarszych ras hodowanych na terenie Niemiec. Ten stary, ciężki koń marszowy, średniowieczny rumak wojenny, został udoskonalony w czasach rozkwitu klasztorów i reformacji przez dolew krwi koni orientalnych, neapolitańskich i hiszpańskich. W XVI wieku ten koń o dużych ramach ciała, o typowej głowie garbonosej, stał się wszędzie znany; w stadninach w Hiszpanii, we Włoszech, Francji i Danii rodziły się konie rasy holsztyńskiej. Celle, Dillenburg czy Cordoba tworzyły swoje stadniny dzięki ogierom tej hodowli. 

Po wojnach napoleońskich nadeszły ciężkie czasy także dla koni holsztyńskich. Książę z Augustenburga sprowadził kilka dobrych ogierów pełnej krwi z Anglii, a później doszły do tego kolejne reproduktory Yorkshire. Szczególne znaczenie miały tu Burlington Turk 81, Brillant 448 i Owstwick 254. Po wojnie francusko-niemieckiej założono stadninę Traventhal pod Segeberg, a w roku 1891 założono związek hodowców. Obecnie koń holsztyński jest używanym, chętnym do współpracy i wszechstronnym zwierzęciem o mocnych nerwach. Legendarna Tora, która zdobyła złoto na olimpiadzie w 1936 roku, była właśnie rasy holsztyńskiej, podobnie jak jeden z najlepszych skoczków na świecie- słynny Meteor, Fritza Thiedemanna.